03 February 2020

Ottema (1873) "Germanen" with English translation

As a bonus ('toegift') in Ottema's 'Notes and clarifications' (in both 1st and 2nd edition), his essay on the Germanic peoples was published. Below a first improvised translation into English. More notes may be added.


original Dutch 1878 Ottema English translation 2020 Ott notes and links
Germanen

Bij geen Grieksch of Latijnsch schrijver vóór Caesar wordt de naam Germanen aangetroffen, doch met Caesar treedt plotseling in de geschiedenis een volksnaam op, die tot dusverre een zoowel linguistisch als historisch raadsel is: Germani. De Romeinen gebruiken dien als een algemeenen (collectief) naam voor de volken, die begrensd worden door den Rijn, de Weichsel en de Donau. Voor Caesars tijd, of liever voor Caesars oorlogen in Gallie, werden ook die volken ten oosten van den Rijn begrepen onder den algemeenen naam van Galli, en nog a. u. 698 zegt Cicero (orat. de prov. cons.) van de Kimbren en Teutonen sprekende: "Die zelfde Cajus Marius, wiens uitstekende dapperheid de groote en treurige rampen van het Romeinsche volk is te hulp gekomen, heeft ook de tallooze scharen van Galliers, die in Italie stroomden, gestuit."

Hoe is Caesar aan dien naam gekomen? Waar hebben de Romeinen dien naam gevonden? en wat beteekent die naam Germani? Dat zijn vragen, waarover veel en velerlei geschreven is, en die juist door de verschillende en uiteenloopende antwoorden blijken nog onbeantwoord te zijn. Men heeft dat antwoord altijd gezocht op taalkundigen weg, door de beteekenis van het woord Germani te zoeken. Strabo VII, 290, schrijft daaromtrent: Terstond aan de overzijde van den Rijn achter de Kelten oostwaarts wonen de Germanen, die weinig van de Kelten verschillen, slechts door wat mindere beschaving,
Germanic peoples

The name Germani is not to be found in Greek or Latin texts before Julius Caesar. Then, suddenly in history this tribal name is introduced, which until now is a riddle, both linguistically and historically. The Romans use the term as a general (collective) name for the peoples who live between the rivers Rhine, Vistula and Danube.* Before Caesar's time, or rather before his wars in Gaul, these peoples living east of the Rhine where included in the general term Galli, and [?] Cicero (orat. de prov. cons.) says, speaking of the Cimbri and Teutons: "Cajus Marius [...] stopped the hordes of Gauls that invaded Italy."

How did Caesar get that name? Where did the Romans find it and what does the name Germani mean? Much has been written about these questions, but because the answers are so various and different it is still unclear. A linguistic explanation has been sought, by guessing the meaning of the word Germani. Strabo VII-290 writes in this regard: On the other side of the Rhine, eastwards behind the Celts, the Germanic people live, differing not much from the Celts, only by being somewhat less civilised,
p.54

Rhine, Vistula, Danube

wat grooter ligchaamsbouw, en wat blanker kleur, maar overigens aan de Kelten gelijk zijn in gelaatstrekken, zeden en levenswijze. Daarom hebben, dunkt mij, de Romeinen te recht hun dien naam gegeven, als wilden zij zeggen echte Galliers, want Germanus beteekent in het Latijn echt.

Na alles wat over die kwestie geschreven is, komt Prof. Adolf Holtzmann (Kelten und Germanen, Stuttgard 1855) tot dat antwoord van Strabo terug. Het is dus een onderzoek, dat reeds 18 eeuwen geduurd heeft.

Leopold Contzen (die Wanderungen der Kelten, Leipzig 1861) noemt dit echter: ene weitgesuchte Hypothese! Denn läge nach römischen Sinne der Begriff: ächt in Germani, so könnte es nicht ohne Hauptwort stehen, und die Consequenz erforderte, dass man neben den ächten Kelten auch die unächten unterschiede, von Celtae adulterini ist jedoch nirgends die Rede. Strabon aber hielt das Wort für lateinisch und übersetzte es nach seiner Auffassung, was für seinen Ursprung nichts beweist. Im Gegentheil nannte Caesar die Fremdlinge, wie er es von den Galliern hörte. Von vornherein ist die Annahme unstatthaft, Ariovist habe 14 Jahre in Gallien mit seinem Volke gewohnt, ohne einen Namen zu führen."

Contzen erkent dus in den naam van Germani den naam van een volk, doch verklaart de herkomst van dat volk en dien naam verder niet.

Caesar, B.G.31 noemt Ariovistus Rex Germanorum, en vermeldt, dat die Germanen van de overzijde des Rijns in Gallie waren ingedrongen.

Eerst zijn van dezen 15 duizend den Rijn overgetrokken, en toen die onbeschaafde menschen behagen kregen in het land, de beschaving en den rijkdom der Galliers, zijn er meer overgekomen, en nu zijn zij in Gallie ten getale van meer dan 120 duizend."
having a larger physique, whiter skin, but otherwise similar to the Celts concerning facial features, morals and way of life. Therefore, I think, the Romans justly gave them this name, as if they meant true Gauls, for Germanus in Latin means genuine.

After all that was written about this question, prof. Adolf Holtzmann (Kelten und Germanen, Stuttgart 1855*) discusses Strabo's answer. So even after 18 centuries, it is still being researched.

Leopold Contzen (die Wanderungen der Kelten, Leipzig 1861*) however, qualifies this as "a far-fetched hypothesis!"

"For if, in Roman understanding, Germani meant the adjective genuine, it could not be used without noun, and this consequence demanded, that besides the true Celts, they also distinguished untrue Celts. However, Celtae adulterini are nowhere mentioned. Strabo assumed the word was Latin and translated it accordingly, but this does not prove an origin. On the contrary, Caesar named the strangers as he heard the Gauls name them. The assumption is inadmissible to begin with, that Ariovist would have lived in Gaul with his people for 14 years, without having a name of their own."

So in the name of Germani, Contzen acknowledges the name of a people, but does not further explain the origin of that people and that name.

Caesar, Bello Gallica 31* names Ariovistus Rex Germanorum and mentions that these Germans had invaded Gaul coming from the other side of the Rhine.

That about 15,000 of them had at first crossed the Rhine : but after that these wild and savage men had become enamored of the lands and the refinement and the abundance of the Gauls, more were brought over, that there were now as many as 120,000 of them in Gaul.
p.55

Holtzmann 1855, Kelten und Germanen

Contzen 1861, die Wanderungen der Kelten

Caesar, Bello Gallica 31
Doch waar zijn nu die Germanen over den Rijn getrokken? Dit blijkt uit een gezegde van Tacitus (Germ. 2): Doch de naam Germani is een nieuw woord en sedert kort in gebruik, omdat zij die het eerst over den Rijn getrokken de Galliers verdreven hebben, en thans Tungren heeten, vroeger Germanen genoemd werden.

Dus had het Overrijnsche volk, dat bij Caesar Germani heet, ten tijde van Tacitus den naam Tungri aangenomen. Bij Caesar komt den naam Tungri nog niet voor. De naam der Tungri is bewaard gebleven in Tongeren, en wijst aan, dat die Germanen eerst in het Limburgsche gevallen en dus op de hoogte van Wesel, ten noorden van de Lippe, over den Rijn getrokken zin. Daaruit volgt, dat zij uit het Eemsland zijn gekomen. Maar de oude geographie kent daar geen Germanen, gelijk zij in Germania geen afzonderlijk volk onder dien naam kent. Van de Luppia af noordwaarts wonen de Chamaven, Bructeren en de Cauchen. En daar Tacitus (Germ. 35) schrijft, dat de Cauchen, populus, zooals hij zegt, inter Germanos nobilissimus, hun gebied uitstrekken tot aan de Catten, zoo moeten de Chamaven en Brukteren ook tot de Cauchen gerekend worden. Dit komt daarop neer, dat die Germanen van Ariovistus uit het land der Cauchen herkomstig zijn. Moet men nu besluiten tot de identiteit van Germanen en Cauchen?

Een bevestigend antwoord op die vraag geeft thet Oera Linda bok.

In het verhaal van de terugkomst der Geertmannen uit Indie bericht Frêthorik, zie bl. 164, "Wichhirte gvng mith sinum ljudum âstward nei thêre Emude." Konerêd bericht, bl. 198, dat zijn broeder getrouwd is met Kornhèlja de jongste dochter van Friso, en dat Friso zijne oudste dochter Wêmod uitgehuwd heeft aan Kauch, en vervolgt dan: Kauch thêr âk bi him to skole gvng, is thi svnv fon Wichhirte thene Gêrtmanna kâning.
But where would those Germans have crossed the Rhine? This is evident from Tacitus (Germ. 2)*: But the name Germani is modern and newly introduced, from the fact that the tribes which first crossed the Rhine and drove out the Gauls, and are now called Tungrians, were then called Germans.

Thus, the people beyond the Rhine, named Germani by Caesar, had taken the name Tungri at Tacitus' time. In Caesar's work, the term Tungri was not used yet. The name of the Tungri was preserved in the town name Tongeren, which indicates that these Germans first landed in Limburg and therefore crossed the Rhine near Wesel, north of the river Lippe. This implies that they came from the Emsland [how does it?]. But the old geography does not know any Germans there, just as it does not know any separate people in Germania by that name. Northward from the Luppia, the Chamavi, Bructeri and Chauci live. And since Tacitus (Germ. 35)* writes that the Cauchi, populus, as he says, inter Germanos nobilissimus [a people, most noble among the Germans], extend their territory as far as the Chatti, the Chamavi and Bructeri must also be considered as belonging to the Chauci. This further implies, that the Germans of Ariovistus must have come from the land of the Chauci. Should we conclude that the Germans and Chauci are identical?

The Oera Linda-book provides a positive answer to that question.

In his report of the return from India of the Geartmen, Frethorik writes (p.164) WICH.HIRTE GVNG MITH SINUM LJUDUM ASTWARD NÉI THERE ÉMVDA.* Konered writes (p.198) that his brother married Kornhelia, Friso's youngest daughter, while Friso's oldest daughter Weamod was married to Kauch, and he continues: KAVCH THÉR ÁK BI HIM TO SKOLE GVNG IS THI SVNV FON WICH.HIRTE THENE GÉRT.MÀNNA KÀNING.*
p.56

Tacitus, Germania 2
Tacitus, Germania 35

[120/02Wichhirte went east with his people, to the Eamouth.

[146/10Kauch, who also went to his school, is the son of Wichhirte, the king of the Geartmen.
Later vermeldt hij (bl. 210): Gertmannja alsa hêdon tha Gêrtmanna hjara stât hêten, thêr hja trvch Gosa hira bijeldinga krêjen hêde."

Zoo heeft Wichhirte de koning der Geertmannen zich aan den mond der Eems nedergezet, waar de naam E-mude nog als de oude naam van Emden bekend is. Naar de Geertmannen hebben zij het land Geertmannia genoemd. Wichhirte is opgevolgd door zijn zoon Kauch, naar wien vervolgens de Geertmannen ook Kauchen genoemd zijn, onder welken naam zij in de latere geschiedenis voorkomen. Doch van het land is nergens een naam Kauchia vermeld. Het land moet derhalve nog den naam Geertmannia behouden hebben, die evenwel als zoodanig (als speciaal naam) aan de Romeinen niet ter ooren schijnt gekomen te zijn, daar zij alleen spreken van het land der Cauchen. Trouwens, zoo doen zij bijna overal en noemen wel de volksstammen, maar niet de landstreken.

De Geertmannen – Cauchen – hebben hun gebied langs de Eems uitgebreid tot aan het land der Catten toe, d.i. Oost-Friesland en Munsterland, tot aan de Lippe (van 303 – 71 v.Chr.). Veertien jaren voor Caesars komst in Gallie is Ariovist, rex Germanorum, koning der Geertmannen, met 15,000 man over den Rijn getrokken en heeft zich meester gemaakt van Kleefsland en Limburg, enz. tot aan de Seine toe. De Haeduers klagen bij Caesar, dat Ariovistus de koning der Germanen het derde gedeelte van het land tusschen den Rijn en de Seine vermeesterd had. Daar hebben zij volgens Tacitus hun naam Germanen met dien van Tungren verwisseld.

Hadden de Geertmannen (Zie O.L.B. bl. 104) zich dien naam eerst gekozen, omdat hunne Moeder (opperpriesteres) den naam Geert droeg, in dien naam lag nog gene andere beteekenis opgesloten, want Gêrt beteekende een zwaard, en Gêrtmanna zwaardmannen. Doch na hunne bliksemsnelle
Later he mentions (p.210): GÉRT.MANNJA ALSA HÉDON THA GÉRT.MANNA HJARA STÁT HÉTEN. THÉR HJA THRVCH GOSA HJRA BIJELDINGA KRÉJEN HÉDE*

This is how Wichhirte, king of the Geartmen settled at the mouth of the Ems, where the name E-mude is still known as the old name of Emden. After the Geartmen they named the land Geartmania. Wichhirte was succeeded by Kauch, after whom the Geartmen where subsequently also called Chauci, by which name they appear in later history. However a land by the name of Chaucia is nowhere to be found. Therefore, the land must have retained the name Geartmania, which however as such (as specific name) will not have been known by the Romans, for they only speak of it as land of the Chauci. As a matter of fact, this is usual: they mention the tribe names, not the regions.

The Geartmen – Chauci – have expanded their territory along the Ems towards the land of the Chatti, that is East Frisia and Münsterland, unto the Lippe (from 303 – 71 BCE). Fourteen years before Caesar's arrival in Gaul, Ariovist, king of the Germans, has crossed the Rhine with 15,000 men, and has gained control of the Kleve district and Limburg, etc. unto the Seine. The Aedui complain to Caesar about Ariovistus king of the Germans having conquered a third of the land between the Rhine and the Seine. There, according to Tacitus, they replaced their name Germani by Tungri.

While the Geartmen (see p.104)* initially had chosen that name because their Mother (or chief priestess) was named Geart, another meaning was attached to it, for Geart means sword and Geartmen, swordsmen. However, after their 'blitzkrieg', their lightning-swift
p.57

[156/09Geartmania was how the Geartmen had named their state, which they had obtained by Gosa's policy.

[072/01] chapter 9c. The Geartmen move to Punjab
veroveringen in het noorden van Gallie noemden zij zich Tungara (Tungri) van Tungar, de donder.

Naar hunnen naam hebben de Romeinen den linker Rijnoever Germania Cisrhenana genoemd, en verder den naam Germania uitgestrekt over het geheele land van den Rijn tot aan de Weichsel, als Germania Transrhenana.

De slotsom van dit alles is, dat de Oost-Friezen de eerste en oorspronkelijke Germanen zijn.
conquests in the north of Gaul, they named themselves Tungara (Tungri) after Tungar, which is thunder.

After their name, the Romans named the left Rhine bank Germania Cisrhenana, and further extended the name Germania over the whole land from the Rhine to the Vistula as Germania Transrhenana.

The conlusion of all this is, that the East-Frisians were the first and original Germans.
p.58


No comments:

Post a Comment