Johannes Rasch, geb. 26-3-1874 Monickendam, ovl. 23-11-1945 Asd., administrateur won. Hilversum, Utrecht, z.v. Christiaan Rasch (predikant) en Margaretha Johanna Boerlage; geh. 29-10-1908 Haarlem Anna P.A. Timmer (geb. 1882); div. kinderen.
In 1929 zag onder zijn leiding het tijdschrift „Eigen Volk” het licht, later herdoopt in „Ons eigen Volk”.
= = =
In: Ons Nederland; officieel orgaan en uitgave van de Algemeene Nederlandsche Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer, jrg 12, 1940, no. 11, 1-10-1940, blz. 22
[J. Rasch:] Uit de Texelsche Volkkunde — Oude namen, wat zij verbergen kunnen en gedachten die zij oproepen
(...) Tessel zou dus Tesseloo kunnen beteekend hebben, dat Vrouwen-loo kan beteekenen. Inderdaad zijn er andere aanwijzingen, waaruit men zou mogen afleiden, dat Texel oorspronkelijk een loo zou bevat hebben, bestuurd door een vrouw. De plaats, welke nu nog Den Burg heet, zou dan een Vrouwenburg geweest zijn. Men noemt dit de regeeringsvorm van het matriarchaat, die in zeer oude tijden op sommige plaatsen voor kwam. Herinneringen hieraan zou men ook terugvinden in de oude kroniek, die blijkbaar verloren is gegaan en waaraan een gedeelte Van het overigens voor een groot deel gefantaseerde Oera-Linda-boek zou zijn ontleend. Het Oera-Linda-Boek zelf geeft als naamsoorsprong aan Textland, namelijk het land waar de text van de oudste wetten op de wand van den Vrouwenburg was geschreven. De eigenlijke loo-plaats zou dan gelegen kunnen hebben op den Hoogen Berg en de Doolhof zou nog een overblijfsel zijn van den ouden processieweg, daar waar wij de Zeven Pannekoeken vinden, een heuveltje uit zeven zandlagen opgebouwd; dicht bij een boschje met een vijvertje. (...)
- - -
In: Ons eigen volk; maandblad voor de volkskunde van den Nederlandschen stam-orgaan van het Nederlandsch Volkskundig Genootschap, jrg 3, 1943, blz. 123
Henk de Weerd. Wadden Legenden. Uitgave; F.G. Kroonder, Bussum. 1942. Met illustraties van A. Brockman-Klinkhamer.
De schrijver deelt in een inleiding woord mede, dat hij maar weinig legenden kon vinden, welke op de Waddeneilanden spelen en hij hoopt, dat menig lezer hem nog een en ander zal willen toezenden, waarmede hij dan een tweeden druk zou kunnen vermeerderen. De bijeengezochte legenden spelen zich niet alleen op de Nederlandsche Waddeneilanden af, maar ook op Sylt, Langer- en Spiekeroog, de Idalligen en Nordeney. We vinden er verhalen over heksen, over den duivel en over de vaart der dooden. Ook spookverschijningen en meerminnen komen er in voor. Uit het Oera Linda Boek wordt de legende van Frya van Texland verteld.
Het is echter niet uitgemaakt, en het zal wellicht moeielijk zijn dit uit te maken, of dit verhaal inderdaad uit de volksmond zijn oorsprong neemt, of dat het door een der onbekende samenstellers van het Oera Linda Boek is samengesteld. De meeningen loopen hierover zeer uiteen, Prof. Wirth en Prof. Herrmann meenen, dat er inderdaad een oude kroniek aan het verhaal ten grondslag ligt, ook in ons land zijn er deze meening toegedaan, zooals de dichter Aug. Heyting en de ingenieur Overwijn, die een herdruk van het boek uitgaf. J.R.
In hetzelfde tijdschrift, blz. 52: bespreking van stencil-uitgave A. Heyting. Het geheim van het Oera-Linda-boek (1941) — zie op oeralinda wiki
In hetzelfde tijdschrift, blz. 379-380: bespreking van boeken Overwijn: Onze huis- en Grafteekens (1940) en Het oera linda boek (1941) — zie op oeralinda wiki
- - -
In: Ons eigen volk (enz), jrg 15, 1944, no. 7, blz. 164
PROBLEMEN EN PUZZLES DER VOLKSKUNDE
J. Rasch
(...) Daar is het Oera Linda boek, waarover veel geschreven is, waarvan men in het algemeeen gelooft, dat het eene mystificatie is, enkelen zijn er die meenen dat een gedeelte berust op kennis opgedaan uit een oude kroniek, welke verloren is gegaan. Is het waar dat de Friezen hun naam ontleenen aan Frya en dan Frya’s zonen zouden heeten, of beteekent Fries „de vrije”, zonder meer, zooals Frank ook „de vrije” zou beteekenen. Of is de naam Frank ontleend aan het wapen, de werpspies, zooals Saks ontleent is aan het mes sax, dat is het spijsmes of mes. En ontving de Germaan zijn naam van de „ger”’, dat is de geer of speer, waarmede ze vochten of staat hun naam in verband met een oud werkwoord germen, of kermen, dat schreeuwen beduidt? Is het verdwenen Atlanta gelegen geweest tusschen het vasteland van Europa en Groot-Brittanje, of lag het bij de Azoren, of wel bij Tunis? En mogen we wel aannemen dat Atlant „oud-land” zou beteekenen? Wat moeten we voor waar aannemen van alles wat er over de oude wegen verhaald wordt, over de Konrebbewegen in Friesland en Groningen, of de Irminwegen en de Iringwegen. Zijn zij ouder dan Koning Radboud aan wie zij toegeschreven worden en zijn zij inderdaad naar bepaalde sterren gericht, zooals ook verteld wordt van de heilige lijnen”, die aangeven de plaatsen waar de oudste kerken en torens gebouwd zijn. (...)
No comments:
Post a Comment